“Mijn technische achtergrond past perfect binnen het QHSE-werkveld”

Verkerk begon zijn maatschappelijke loopbaan in de jaren zeventig van de vorige eeuw als monteur bij een multinational op het gebied van industriële elektronica. “Hoofdzakelijk industriële meet-, camera- en geluidssystemen”, vertelt hij. “Nadat de organisatie intern veranderde, ben ik een nieuwe uitdaging gestart en begonnen met reconditionering: het reinigen van elektronica met water-, brand- en/of stofschade. Iets geheel nieuws en ontzettend leuk om op te bouwen, maar daaromheen moest natuurlijk wel een kwaliteitssysteem worden opgezet. Ondanks dat ik er nog nauwelijks ervaring mee had, werd me de gelegenheid geboden om een volledig nieuw handboek te maken, zowel voor ISO 9001, VCA** als ISO 14001. Het was dan ook heel mooi dat ik er binnen vier jaar in ben geslaagd om het bedrijf voor deze normen gecertificeerd te krijgen. Op die manier ben ik eigenlijk het werkveld van kwaliteit, veiligheid en milieu ingestapt.”

Door omstandigheden ging Verkerk in 2009 op zoek naar een nieuwe uitdaging. Sindsdien bracht hij zijn QHSE-kennis op projectbasis in de praktijk bij diverse technische organisaties. “Ik had een goede volle ‘rugzak’ met kennis die ik in die periode behoorlijk heb kunnen delen”, geeft Verkerk aan. “Omdat ik zelf een technische achtergrond heb, is het erg leuk om de koppeling met kwaliteit, veiligheid en milieu te maken. Zeker bij het verrichten van interne audits, omdat je weet waar je over praat. Ik kwam dagelijks met ontwikkelaars, arbeidsvoorbereiders en uitvoering in aanraking en dan is die technische achtergrond natuurlijk perfect. Daardoor kan ik me goed in de mensen op de werkvloer verplaatsen. Bovendien maakt het de hele vraagstelling op het gebied van QHSE een stuk gemakkelijker voor mezelf. Dat pak je met een technische achtergrond gewoon wat eenvoudiger op.”

De formulering ‘mensenmens’ is een typering die goed bij René Verkerk past. “Ik kan me, als team player, heel goed sociaal onder de mensen begeven en dat is toch wel prettig bij het implementeren van een QHSE-systeem. Je moet ook wel eens op je strepen staan, maar ik probeer altijd eerst op een sociale manier de interactie aan te gaan. Dat gaat me vrij goed af. Zolang ze me maar snel bij mijn voornaam noemen, dan komt het wel goed. Ik vind het heel erg belangrijk dat ik die sociale koppeling kan maken. Het is namelijk beter om mensen zelf na te laten denken over hoe iets zou moeten, dan continu de politieagent uit te hangen. Een politieagent ben ik absoluut niet. Ik vind dat je mensen vriendelijk moet benaderen en naar hun waarden moet handelen.”

Verkerk omschrijft zichzelf vooral als een bruggenbouwer. “Ik maak binnen een organisatie verbinding tussen mensen en het aanwezige QHSE-systeem. De normen van dit systeem moeten worden vertaald naar een taal die mensen op de werkvloer begrijpen. Dat is eigenlijk mijn grootste uitdaging. Het is daarom belangrijk om een QHSE-systeem eerst naar hun eigen niveau te brengen, zodat ze het heel goed begrijpen en inzien waarom het nodig is. Ik probeer iedereen altijd duidelijk te maken dat wij er niet zijn voor het QHSE-systeem, maar dat het QHSE-systeem er is voor ons.” Daarbij heeft Verkerk er geen enkele moeite mee om iedereen op zijn eigen werkniveau te benaderen. “Binnen een bedrijf heb je enerzijds te maken met hoger opgeleiden, maar je hebt anderzijds ook te maken met mensen die minder opleiding hebben genoten. Ook bij hen moet je het QHSE-systeem goed tussen de oren krijgen en proberen uit te leggen waarom het zo belangrijk is. Misschien dat ik daar nog wel de meeste voldoening uit haal, omdat ik zelf vanuit de praktijk begonnen ben.”

Sinds 29 februari is Verkerk via ISO-point begonnen bij een organisatie die een bedrijfsrestaurant runt op een grote, industriële locatie. “Dat is voor mij iets nieuws en een grote uitdaging, omdat ik nu te maken heb met voedselveiligheid. Daarvoor gelden weer heel andere regels, voorschriften en normen.” Gevraagd naar zijn ambities voor de komende jaren, is René Verkerk duidelijk in zijn wensen. “Lekker mijn rugzak vol kennis delen. Wat ik vooral wil, is fluitend naar mijn werk gaan en fluitend weer thuis komen. Dat is voor mij het allerbelangrijkste.”